Dowódca i pies Lizymacha/ Commander and Lysimachus' dog

 

Postanowiłem dokończyć dowództwa do armii lizymacha. Oto dowódca piechoty. Dowódców niższego rządu dla odróżnienia umieściłem na okrągłych podstawkach.

Dowódca nosi hełm beocki, odmienny od tych stosowanych przez falangitów. W czasach Diadochów był on jednym z atrybutów oficerów. Nosili go również kawalerzyści.  Falangita posiada z kolei hełm podobny do trackiego, bardzo popularny w czasach Diadochów. Należy on do weteranów, którzy wyróżniali się między innymi różnymi ozdobami takimi jak pióra na hełmie.

Oficer posiada tradycyjny grecki pancerz z brązu. W czasach Diadochów był on oznaką prestiżu i oficerskiej rangi. Falangici o wiele cząściej stosowali pancerz płócienny, linothorax, taki jaki posiada znajdujący się na podstawce pikinier.

I've decided to finish commands for the Lysimachus' army. Here You have an infantry commander. I've placed lower level commanders on round bases to make them more distinct.

Commander has a boeotian helmet different from ones used by phalangites. Such helmets were popular among officers and cavalrymen. Phalangite has a helmet similar to Thracian pattern, very popular in times of the Diadochi. He is a veteran marked with feathers on his helmet.

Officer has a traditional bronze cuirass. In times of the Diadochi it was a mark of prestige and officer's rank. Phalangites used other armour, like linothorax, a linien armour, presented by the pikemen figure.

Przy okazji wykonywania dowództw pomalowałem również mały dodatek - psa. Studiując materiały na temat Lizymacha dowiedziałem się, że miał on psa. Według Appiana z Aleksandrii, gdy Lizymach poległ w bitwie pod Korupedium pies ten strzegł jego ciała. Według niektórych źródeł miał się też rzucić na stos pogrzebowy swojego pana.

 When painting commanders I've prepared also a small add on - a dog. While studying materials on Lysimachus I found out that he had a dog. According to Appian from Alexandria when Lysimachus was killed in the battle of Corupedium his faithfull dog was guarding his body. According to some sources this dog has also jumped into the funeral pyre of his master.

Kusznicy gotowi/ Crossbowmen ready

 Mam przyjemność przedstawić kolejny ukończony oddział. Sześć podstawek chłopów z kuszami.

Teraz kolej na główne siły powstańcze, czyli pikinierów (bardzo wielu pikinierów).

I have a pleasure to show next finished battlegroup. Six stands of peasant crossbowmen

Now It's time for the main rebel units - pikemen (many pikemen).

Chłopscy kusznicy/ Peasant crossbowmen

 Kusze dzieliły się na dwa rodzaje - lekkie i ciężkie. Ciężkie były naciągane za pomocą specjalnego urządzenia. Były bronią stosunkowo prostą w budowie i wykonaniu. Często jedynymi metalowymi elementami było charakterystyczne strzemiono służące do przytrzymania kuszy w czasie napinania oraz mechanizm spustowy.

Ci kusznicy są wyposażeni w lekkie kusze. W XVI wieku stosowano już niemal wyłącznie takie.

Crossbows were divided into heavy and light. Heavy crossbows were loaded with use of special devices. Crossbows were relatively easy to build and simple in construction. Often the only metal elements were a characteristic stirrup used to hold the crossbow while loading and trigger mechanism.

These crossbowmen are armed with light crosbows. In 16th Century heavy crossbows were nearly entirely out of use.

 Figurki Old Glory 15mm. Bardzo ładna rzeźba. Pasują również wielkością do posiadanych już przeze mnie figurek Venexii.

Figures 15mm by Old Glory. Very nicely sculpted. They also go well together with Venexia figures I've already had.

Kolejni kusznicy/ More crossbowmen

 Oddział kuszników rośnie. Wbrew pozorom chłopskie armie nie zawsze były zbieraniną i tłumem słabo wyposażonych cywilów. W czasie Wojny Chłopskiej w Niemczech przywódcy tacy jak Muntzer czy Geyer gromadzili wokół siebie znaczne siły. Powstańcy z doświadczeniem wojskowym organizowali i szkolili pozostałych. Tworzone były w miarę zwarte oddziały. Kusznicy niemal na pewno stanowili osobną formację.

Crossbowmen unit grows.Contrary to some appearances peasant armies weren't alwayc composed of unarmed civilian crowds. During Peasants War in Germany leaders such as Muntzer or Geyer gathered relatively big forces. Rebels with military experience were training others. Units were being created. Crossbowmen surely were a distinct formation.

Chłopi z kuszami/ Peasants with crossbows

 Kusza to broń, która rozpowszechniła się w Europie w średniowieczu, choć według niektórych przekazów pojawiła się już w czasach imperium rzymskiego.
Na początku XVI wieku była już wypierana przez broń prochową i coraz rzadziej stosowana w profesjonalnych armiach.

Podczas Wojny Chłopskiej prawdopodobnie znaczną część strzelców w siłach powstańczych stanowili kusznicy. Kusza była dostępna dla wielu chłopów czy mieszczan jako broń do polowania, czy obrony przed rabusiami. Broń prochowa wymagała również zapasów prochu, trudnych do zdobycia, a ich brak przyczynił się do kilku porażek armii chłopskich w bitwach.

Kusznicy byli formacją typowo defensywną. Czas ładowania kuszy oraz brak wyszkolenia chłopów w strzelaniu salwami oznaczał, że mogli oni skutecznie walczyć niemal wyłącznie zza umocnień lub wykorzystując trudny teren.

Zaletą kuszy był fakt iż pozwalała na przebicie większości pancerzy, co było problemem nawet dla niektórych wcześniejszych broni prochowych. Miała też stosunkowo duży zasięg i nie wymagała odpowiedniego szkolenia tak jak na przykład długi łuk.

Figurki Old Glory, skala 15mm (z pewnymi konwersjami)

Crossbow was a weapon that was popular in Europe in the middle ages. According to some accounts it has appeared earlier, during the Imperial Roman period.
At the beginning of the 16th Century it was being already replaced by firearms and dissapeared from professional armies.
During the Peasants War probably most ranged weapons used by rebels were crossbows. It was available to many peasants and townsfolk as a hunting weapon or for self defence against robbers. It also didn't require black powder difficult to gain (its lack was a cause of some defeats of the peasant armies in the field).

Crossbowmen were a typically defensive formation. Time needed to load a crossbow and lack of adequate training to coordinate fire nmeant that the only effective option was to use field fortifications or difficult terrain.

The main quality of the crossbow was its penetrating power. The projectile had more force than even in some early firearms. It also had a quite long range and didn't require much training to use (contrary to for example a longbow)

Figures are 15mm Old Glory (with some conversions)

Wracam! Więcej nieopancerzonych falangitów/ I'm back! More unarmoured phalangites

Praca, praca, praca. Dlaczego nikt nie potrafi uszanować faktu, że na malowanie figurek potrzebny jest wolny czas.

Wreszcie go znalazłem i ukończyłem drugi już stand nieopancerzonych falangitów, którzy znajdą się w tylnych szeregach jednego z oddziałów falangi. Wykonywani przeze mnie falangici mają nieco krótsze sarissy niż powinni, a wynika to z wymogów dostosowania do rozmiaru pudełek, w których są transportowani.

W czasach Aleksandra Wielkiego sarissy miały zwykle 4-4,5 metra długości, jednak w czasach Diadochów starcia między formacjami falangi spowodowały ich wydłużenie nawet do ponad 6 metrów. Z drugiej strony w toku kampanii zdarzało się, że wojownicy skracali swoje sarissy, aby łatwiej je było transportować (przewożono je wprawdzie prawdopodobnie rozmontowane na dwie części, ale kilkadziesiąt centymetrów długości mniej zawsze ułatwiało jej przenoszenie). Takie ułatwienia dotyczyły zapewne przede wszystkim falangitów z dalszych rzędów. Bezpośrednio w walce brało udział zwykle jedynie pierwszych 5-6 rzędów falangitów.

Work, work, work. Why no one can acknoledge that I need free time to paint figures.

Ginally I managed to find some time and finish second stand of unarmoured phalangites, taht will be placed in the back ranks of one of the phalanx battlegroups. Phalangites I've painted have slightly shorter sarissas that they should - it's a requirement of transport boxes I use for transporting the army.

In Alexander's times sarissas had usually 4,5-5m lenghth however during times of the Diadochi clashes between phalanxes made sarissas longer, reaching even more than 6 m. From the other side during campaigns sometimesv warriors were shortening their pikes in order for them to be easier to transport (they were probably transported in pieces but additional several dozen centimetres less made them even lighter). Such modifications were probably present mostly among phalangites from the back ranks because only first 5-6 ranks directly participated in a combat.